Ozanajmuję i zwiastuję

1 Oznajmuję i zwiastuję
radość wielką, ludzie, wam,
którą sprawia i objawia
ludom wszystkim Pan Bóg sam:
Chrystus wam się dziś narodził,
aby z grzechu wyswobodził
zdjęty trwogą wszystek świat.

2 W Betlejemie na tę ziemię
zstąpił niebios wielki Pan;
lecz nie w chwale okazale,
On niskości przyjął stan:
w żłobku Jego położono
i w pieluszki owiniono,
choć On wszystkich tworów Król.

3 Ten nieznany Pan nad pany
bierze godną tym radosną wieść,
co nad stadem straż weseli
głoszą tym radosną wieść,
co nad stadem straż trzymają.
Wojsk niebieskich rzesze stają.

4 Chwało Bogu z ziemi progu
i na wysokościach tam!
Bo na ziemi z twory swymi
pokój czyni Stwórca sam.
W ludziach mieć upodobanie
będziesz odtąd święty Panie,
gdy poznają imię Twe.

5 Imię Twoje życia zdroje
niesie w martwej ziemi kraj;
nasz Zbawiciel Odkupiciel,
Jezus name przywraca raj.
Z pasterzami więc stajemy
i przy żłobku Mu niesiemy
pokłon, miłość, wdzięczną czeesć.

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #68