1 Szczęśliwy dom, gdzie radzi Cię witają,
mój Jezu, który koisz ból i łzy,
gdzie spośród gości, co go odwiedzają,
najbardziej czczony zawsze jesteś Ty!
Gdzie wszystkie serca dla Ciebie goreją,
gdzie Ciebie szuka rozkochany wzrok
i słowa Twe są wiarą i nadzieją
rozpraszającą dróg niepewnych mrok.
2 Szczęśliwy dom, gdzie męża łączy z żoną
umiłowanie społeczności Twej;
ich serca Twoją gorliwością płoną,
nie dając się zniewolić myśli złej;
gdzie ufność swoją w Tobie pokładają
w radosnych, jak i w ciężkich swoich dniach
i słowa Twego wiernie się trzymają
choćby niedola weszła pod ich dach.
3 Szczęśliwy dom, gdzie już malutkie dziatki
przywykły składać w modłach rączki swe;
Twa miłość, większa niżli miłość matki,
otacza łaską ich szczęśliwe dnie.
A gdy się ufnie u stóp Twoich zbiorą,
Ty ich nauczasz słodkich swoich słów—
a że tak wcześnie sławią cię z pokorą,
jeśli upadną, Ty ich dźwigasz znów.
4 Szczęśliwy dom, gdzie zna Cię służba cała
i że ją widzisz, dobrze o tym wie;
przy każdej pracy gorliwoescią pała,
pamętna zawsze na rozkazy Twe,
nigdy do zdrady sercem się nie skłania
i przenajświętsze prawo Twoje czci,
a obowiązki pełni bez szemrania,
boś jest jej Panem i szafarzem Ty.
5 Szczęśliwy dom, gdzie każdą radość dzielisz,
jak chleb dzieliły święte dłonie Twe,
a każdy smutek nadzieją weselisz
i goisz ranę, i ocierasz łzę.
O, bądź wszak z nami pośród życia znoju,
błogosław dobrym i złym naszym dniom,
a potem prowadź w Królestwo Pokoju,
gdzie w chwale błyszczy wielki Ojca dom.