Śpiewnik Ewangelicki ‎#131

131. Kiedy Pana pochowali

1 Kiedy Pana pochowali
wierni przyjaciele,
grób wnet opieczętowali
przeciwnicy śmiele.

2 Przyjaciele grób kamieniem
ciężkim przywalili,
a wrogowie go z bojaźni
strażą obsadzili.

3 Bo się w duszy wielce bali,
aby Pana swego
w ciemnej nocy nie zabrali
powiernicy Jego.

4 To się wszystko stać musiało
nam na wybawienie,
by się prawdą okazało
Bożych słów spełnienie.

5 Gdy z Chrystusem żyć pragniemy,
z Nim sime też radować,
grzechom umrzeẻc wpierw musimy,
wszystkie w grób pochować.

6 Miejsce przygotować Panu
w skale serca swego,
drogą przezeń iść wskazaną,
pełniąc wolę Jego.

7 W sercach swych Go pochowajmy,
mażmy maścią drogą,
z rzeczy wonnych ją składajmy
nam na radość błogą.

8 Z mirry czy bojaźni Bożej,
co od grzechu chroni
niech dobrego chęć w nas mnoży6
i do cnoty skłoni.

9 Z aloesu czyszczącego
jest to wiara żywa,
co do Boga zwie świętego,
więzy grzechu zrywa.

10 Lecz i inne rzeczy wonne
hojnie dodać trzeba:
mieć do modłów serce skłonne,
zawsze żyć dla nieba.

11 Módl się oto, duszo droga,
bo modlitwa szczera
wysłuchana jest u Boga,
słabe siły wspiera.

12 Tak nam, Panie, daj obchodzić
święto pochowania,
by się w grobach mogła zrodzić
radość zmartwychwstania!

5

Text Information

• First Line: Kiedy Pana pochowali
• Title: Kiedy Pana pochowali
• Czech Title: Když byl Pán Ježiś pochován
• Language: Polish
• Publication Date: 2002
• Topic: Rok kościelny: Czas pasyjny
• Source: Závorkúv kancįonal, 1602

Tune Information

• Name: KDYŻ BYL PÁN JEŽIŚ POCOVÁN
• Key: d minor
• Source: XVI/XVII w.; Opr. Melodie pieśni kościelnych Jerzego Klusa, 1886; Pasel Pustówka, 1933; Józef Podola, 1961