1 Zbawiciel idzie uwielbić nas,
czuwajcież wierni, czuwajcie wraz!
Nakażdym miejscu i w każdy czas
czujcie, Pan przyjdzie wnet!
Panie! Zawsze czuwa Twoja straż,
nasze modły i tęsknoty znasz,
Czekamy, aż się oglądać dasz
i zbierzesz wiernych swych!
2 Zbawiciel idzie, tej prawdy treść
powinna serca do nieba wznieść;
nie dajcie siebie w marności wpleść,
czujcie Pan przyjdzie wnet!
Panie! Zawsze czuwa Twoja straż,
nasze modły i tęsknoty znasz;
czekamy, aż się oglądać dasz
i zbierzesz wiernych swych!
3 Zbawiciel idzie, drużyno, słysz!
Skieruj swe tęskne spojrzenie wzwyż,
o, zbudź się, który w swych grzechach śpisz,
czuwaj, Pan przyjdzie wnet!
Panie! Zawsze czuwa Twoja straż,
nasze modły i tęsknoty znasz;
czekamy, aż się oglądać dasz
i zbierzesz wiernych swych!
4 Zbawiciel idzie, przez wszystkie dni
kto mu dochowa wierności swej,
ten kiedyṡ weźmie koronę czci;
czujcie Pan przyjdzie wnet!
Panie! Zawsze czuwa Twoja straż,
nasze modły i tęsknoty znasz;
czekamy, aż się oglądać dasz
i zbierzesz wiernych swych!
5 Zbawiciel idzie; wybraną swą
co z upragnieniem czekała Go,
prowadzi, gdzie się korony lśnią;
czucie, Pan przyjdzie wnet!
Panie! Zawsze czuwa Twoja straż,
nasze modły i tęsknoty znasz;
czekamy, aż się oglądać dasz
i zbierzesz wiernych swych!