1 All Verdi ligg i Vesaldom,
Alt Liv det visnar burt som Blom,
Kvart Hjarta saart maa sukka.
All skapning lid og ligg i Verk,
Men du, vaar Frelsar mild og sterk,
Giv Lækjedom og Lukka.

2 Med Sorg og Sykjor uten Tal
Me ganga her i Graatar-Dal
Og etter Løysning stunda.
Me lengta saart i Hjarte-Sut
Aa koma vel or Striden ut
Og heim til deg oss skunda.

3 I all den Verk og Vesaldom
Du heve Raad og Hjarte-Rom
Fyr alle deim, som lida.
Fyr den, som ligg paa Sottarseng,
Fyr den, som sjuk i Hjartat gjeng,
Du lækjer Verk og Kvida.

4 Eg er ein sjuk og saarad Mann,
Som ingen annan lækja kann,
Enn du, min Gud og Herre!
Den saare Sykja er mi Synd:
Eg er so vond og illa lynd,
Ja vond til Grunns, dess verre!

5 Eg er i Synd og Misgjerd fødd
Og kunde aldri verta grødd
Og vinne Von um Helsa,
Um ikkje hit du vilde sjaa
Og mildt meg leggja Hender paa:
Aa Jesus, kom og frelsa!

6 I alt, som Hjartat lida kann,
Du Jesus er ein velrøynd Mann:
Mi Sott du heve boret.
So stundar eg paa deg i Von
Aa verta løyst fraa Trong og Tjon
Og erva Barnekoret.

7 So vil eg venta paa din Veg
Og ropa: Krist miskunna meg!
Til du meg heim vil føra.
Eg kjem til Naadens Kjelda fram
Og ventar ved Bethesda Dam,
Til du vil Batnet røra.

8 So ser eg deg, so vert eg glad!
Daa ser eg Sol i Myrkers Stad
Og Ljos i stengde Stova.
So lat meg aldri gløyma deg,
Men trufast fylgja paa din Veg
Og alt mitt Liv deg lova!