1 Dziecinny wieku,
ty w cudnej krasie
wiosenny życia
mojego czasie!
Poświęcę ciebie
pracy, pilności,
by słodki owoc
zebrać w przyszłości.

2 Przyjmuję wdzięcznie
dziś to staranie,
co chce mi dobre
dać wychowanie;
chcę się dołożyć
ze wszystkiej siły,
bym się stał ludziom
i Bogu miły.

3 Wiec nie chcę czasu
od dziś marnować,
by później tego
nie pożałować,
niech wcześnie zdobi
serce me cnota
i do dobrego
szczera ochota.

4 Niech mię Duch Boży
raczy oświecić
i światło swoje
w duszy mej wzniecić,
i da od wczesnej
wzrastać młodości
i wi Boga łasce,
i w znajomości.