1 Simeon i Alder graa
Lengtad heim med Fred aa fara.
Men Guds Ande sagde fraa,
At hans Livsdag skulde vara,
Til han fekk med Angom sjaa
Honom, som han stundad paa.

2 Simeon i Templet kjem
Inn ein Dag ved Andens Dragning,
Ser det Barn fraa Betlehem,
Ser Guds Frelsa frid i Dagning.
So han etter Lengting lang
Frelsarbarnet tok i Fang.

3 Simeon, kor du var sæl,
Som fekk sjaa den store
Frelsa Renna upp fyr Israel
Og den sol i Uppgang helsa!
Kor din Lovsong ljuvleg klang,
Daa du Kristus fekk i Fang!

4 No du fara kann med Fred,
For ditt Anga heve ikodat
Frelsa, som er send herned,
Som det var deg fyrebodat.
Glad du enda kann din Gang
Med Guds sæle son i Fang!

5 Skin daa, Sol, fyr alle Folk!
Heidningar ditt Ljos lat kjenna,
Naadens nye tidabolk
Yver Israel lat renna!
Ljos som Sol gull yver Vang,
herleg drys Guds Folk i Fang!

6 Mange segja det imot,
Styggjast fraa og raadlaust falla,
Men du reiser kvar paa Fot,
Somi Tru vil paa deg kalla
Og fraa Vegen vill og rang
Fly til Frelsa i ditt Fang

7 Herre Krist i Himmelhall,
Lær oss nøyta Naadens Gaava,
So du ingen vert til Fall,
Ingen støytast maa og snaava!
Til me fri fraa Tjon og Tvang
Heim kann fara i ditt Fang!