1 Idźcie do ołtarza,
w Panu połączeni!
Hojnie swych obdarza,
życie w raj im zmieni.
W szczerości serca sime miłujcie,
w wierze swej stójcie,
w wierze swej stójcie.
2 Dobry Bóg związuje
serca szczere w niebie,
nimi ta kieruje,
by znalazły siebie
i wspólny hymn Mu zaśpiewały
dla Jego chwały,
dla Jego chwały.
3 Życie rozpogodzi,
spełnia serc pragnienie,
w krzyż ciężkim chłodzi,
sprawia odpocznienie,
gdy serca trw żą się, truchleją,
krzepi nadzieją,
krzepi nadzieją.
4 Podajcie z ufnością
odtąd ręce sobie!
Pan Bóg was światłością
w nieszczęściu, w żałobie.
Serc waszych które On połączy,
grzech nie rozłączy,
grzech nie rozłączy.
5 W nieobłudnej wierze
utwierdź ich, o Panie,
aby to przymierze
miało moc i trwanie;
błogosław, Boże im łaskawy,
wszelkie ich sprawy,
wszelkie ich sprawy.
Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #458