Radujmy się wszyscy

1 Radujmy się wszyscy, o chrześcijanie,
ponawiając wesołe śpiewanie
o Pańskim wniebowstąpieniu
i o Jego przez nas uwielbieniu.

2 Śmiercią zniósłszy Pan z nas potępienie,
powstawszy na usprawiedliwienie,
czterdzieści dni ze swoimi,
ćwicząc ich, raczył mieszkać na ziemi.

3 Apostołów Pan między narody
posłał, by je z Bogiem do ugody
wiedli, głosząc odpuszczenie,
żywot wieczny i duszy zbawienie.

4 Gdy ich żegnał ostatnimi słowy,
w niebo poszedł, a obłok gotowy
podjął chętnie Pana swego
i od wzroku wzniósł apostolskiego.

5 Smutnym uczniom, gdy w niebo patrzyli,
anio-ɵwie dla sprawy przybyli,
mówiąc: Przecz tak poglądacie?
Tu się Pana już nie doczekacie.

6 Jakoście widzieli idącego
do nieba Jezusa, Pana swego,
tak przyjdzie z niebieskiej chwały
w on ostateczny sąd okazały.

7 Skąd my to już bacząc jawnie sami,
iż Pan nie jest tu cieleśnie z nami,
w górę serca swe podnośmy
i tak wspólnie Zbawiciela prośmy:

8 Panie Chryste, coś wstąpił do nieba,
żebyś stamtąd dawał nam, co trzeba,
ześlij nam Ducha Świętego,
Ducha prawdy, Mistrza niebieskiego.

9 By nas wszystkich na świecie sprawował
a od błędów i grzechów uchował.
Byśmy Cię tu wiernie czcili,
a po śmierci wiecznie z Tobą żyli!

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #208