Zgrzeszyłem, Boźe

1 Zgrzeszyłem, Boże,
lecz za grzech żałuję,
swoją poprawę
szczerze Ci ślubuję.
Zechciej odpuścić
mnie biednemu grzechy,
dodaj pociechy.

2 Stwórz we mnie, proszę,
ducha więc nowego,
który by toru
trzymał się Twojego.
Błogosław, wzmocnij
mi usiłowanie,
Tobie żyć, Panie!

3 Od twarzy swojej
mnie nie odrzuć świętej,
prawdy nie odbierz
przez się rozpoczętej.
Duch Twój niech zawsze
me kieruje nogi
na prawe drogi.

4 Posil mnie, Panie,
w wielkiej mej żałości
Duchem prawdziwej
z niebios Twych radości.
Niech do Twej łaski
będę znów przyjęty,
Boże mój święty!

5 Nową wiernością
będę Ci dziękował,
łaskę grzesznikom
wieczną Twą zwiastował,
by szli, zachęcał,
też za mym przykładem,
stóp Twoich śladem.

6 Nie gardź, o Boże,
rzewnym mym wzdychaniem,
Jakże byes wzgardził
sercem moim, Panie?
Sercem, co pilnie
szuka Ciebie w wierze,
grzechu się strzeże?

7 Wiemy, że Tobie
miły żal za grzechy;
takim udzielasz
sercom swej pociechy.
Duszom, pragnącym
łaski Twojej, Panie,
dasz zmiłowanie.

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #439