Av berre det Braud, som gror paa Jord

1 Av berre det Braud, som gror paa jord,
Kann menneskja ikkje liva.
Det livande Braud er Herrens Ord,
Som Liveti Gud kann giva.
Som Manna det fell i hungrig Hug,
So Hjartat av Lyst maa biva.

2 Var heile Guds Jord eit Aakerland,
Ein Hage kvar Hang og Sletta,
Um Korn kunde gro som Havsens Sand
Og Frukter paa Fjelltind spretta,
Um Steinen i Øydemark var Braud:
Det eikunde Hjartat metta.

3 Det Hjarta, som saart um Braudet bed,
I Verdi sær Stein fyr Føda.
Det Hjarta, som hungrar etter Fred,
Men metlast med Strid og Møda,
Det fær berre Nøgje i Guds Ord:
Der eine gror Livsens Grøda.

4 Det Ord, som gjeng ut or Herrens Munn,
Det heitaste Hunger svalar,
Det gjerer so godt i Hjartegrunn
Og kveikjer som Dogg i Dalar.
Det vekkjer dei Daude upp til Liv,
Naar Gud yver Gravom talar.

5 So lenge me liva i Guds Ord,
Kann Syndi oss inkje saka.
Naar Freistaren lurer løynt paa Mord,
Med Ordet til Skjøld me vaka
Og liva so ved det Ord av Gud,
Som Fienden slær tilbaka.

6 Du Jesus, som sjølv er Livsens Braud,
Ditt Ord det er Liv og Ande!
Det løyser oss ut or Djupsens Naud
Og lyser i Daudens Vande:
So fara i Fred me paa ditt Ord
Og vakna i Livsens Lande.


Source: M. B. Landstads Kirkesalmebog og "Nokre Salmar" ved Professor Dr. E. Blix, samt følgende tillæg: Kirkesalmeboger og Almedigter af Biskop J. N. Skaar, med 79 portræter, og Kirkemusiker og Kirkemusik... #681