167. W krzyżu cierpienie

1 W krzyżu cierpienie,
w krzyżu zbawienie,
w krzyżu miłości nauka.
Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może,
ten nic nie pragnie ni szuka.

2 W krzyżu osłoda,
w krzyżu ochłoda
dla duszy, smutkiem znękanej;
kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie
w boleści sercu zadanej.

3 Kiedy cierpienie,
kiedy zwątpienie
zada bolesne ci rany,
gdy cios się zbliża, pośpiesz do krzyża,
w nim nam ratunek jest dany.

4 Gdy twoje serce
jest w poniewierce,
wiely cię ludzi zawiodło,
sam nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj,
krzyż niech ci służy za godło.

5 Gdy wśród żywota
biedna sierota
stoi od ludzi wzgardzona;
krzyż będzie światem, ojcem i bratem,
gdy go przytulisz do łona.

6 Gdy rozpacz w łonie,
serce si tonie,
łzami zalane powieki,
ukrzyżowany Pan twój nad pany
od ciebie jest niedaleki.

7 U Twego krzyża
dusza się zniża,
spj́rz Panie, na nią łaskawie;
mój Zbawicielu, Odkupicielu,
daj odpocznieni w swej sławie!

Text Information
First Line: W krzyżu cierpienie
Title: W krzyżu cierpienie
Author: ks. Karol M. Antoniewicz, d. 1869
Language: Polish
Publication Date: 2002
Topic: Rok kościelny: Czas pasyjny
Tune Information
Name: W KRZYŹU CIERPIENIE
Key: A Major
Source: XX w., opr. Ks. Jan Siedlecki, 1928



Suggestions or corrections? Contact us