1 Nućmy Panu piosnkę nową,
pieśń radosną, pieśń wesołą,
że już świeci nam obfita
prawda grzesznym długo skryta.
2 Ustaw ludzkich ciężkie brzemię
uciskało nasze plemię
nie mógł grzesznik w błędów cieniu
znaleźć drogi ku zbawieniu.
3 Nie świeciła drogom jego
światłość słowa zbawiennego,
Przeto opuszczone owce
zabłądziły na manowce.
4 Chrystus—pewność to jedyna,
że zgładzona grzechu wina;
tą pewnością pocieszony,
jestem usprawiedliwiony.
5 Tyś przywrócił dla Syjonu
przystęp do Boskiego tronu;
nie potrzeba żadnych w niebie
pośredników oprócz Ciebie.
6 Mój uczynek i ofiara
mnie nie zbawi, tylko wiara,
żeś za wszystko, com zawinił,
zadoesć, Panie, już uczynił.
7 Tyś mym skarbem, z Ciebie bierze
serce me w obfitej mierze
wszystko, co mnie zbawić może
bądź pochwalon, Zbawco, Boże!
8 Świeć nam swoim Słowem wiecznie,
z nim będziemy stać bezpiecznie.
Tyś Opoka, żywot, Głowa
dla strzegących Twego Słowa.
Text Information | |
---|---|
First Line: | Nućmy Panu piosnkę nową |
Title: | Nućmy Panu piosnkę |
Language: | Polish |
Publication Date: | 2002 |
Topic: | Rok kościelny: Święto Reformacji |
Source: | Śpiewnick wileński, 1856 |
Notes: | Inne melodia: DO CHRYSTUSA POŚPIESZAJMY (47) |
Tune Information | |
---|---|
Name: | Z GLOWEM TRĄBY PAN WSTĘPUJE |
Key: | c minor or modal |
Source: | Śpiewnik górnośląski, 1931 |