506a. Gdy wieczorem

1 Gdy wieczorem gwiazdki płoną
na wysokim niebios tle,
zda się, że aniolów grono
duszę mą do nieba zwie.
Tęsknie wtedy z serca płyną
korne myśli w niebios tło,
gdzie w ojczyźnie bóle giną,
łzy tęsknoty prędko schną.

2 Wprawdzie jeszcze moje ciało
mieszka w ciemnym dole łez,
lecz me oko już ujrzało
cudny blask słonecznych rzęs,
W tym promiennym wiary kraju
nie ma cieni, nie ma nędz,
tam pielgrzymi już mieszkają
w szacie lśniących białych przędz.

3 Lśnijcie, miłe gwiazdki, lśnijcie
wszystkim biednym w nędzy kraj!
Zwijcie wy, aniolki, zwijcie
serca z nocy w jasny raj,
aby w górę, wszystkie w górę
mogły się radośnie wzbić,
aby wszystkie były skore
w uwielbianiu Pana czcié.

Text Information
First Line: Gdy wieczorem gwiazdki płoną
Title: Gdy wieczorem
Author: ks. Ernst Gebhardt, d. 1899
Language: Polish
Publication Date: 2002
Tune Information
Name: GDY WIECZOREM
Key: D Major
Source: Harfa 1924



Suggestions or corrections? Contact us
It looks like you are using an ad-blocker. Ad revenue helps keep us running. Please consider white-listing Hymnary.org or getting Hymnary Pro to eliminate ads entirely and help support Hymnary.org.