Jeruzalem, nadziemski grodzie ty

1 Jeruzalem,
nadziemski grodzie ty,
w twych murach obym żył!
O Tobie wciąż me serce tęskne śni,
otrząsa ziemi pył.
Duch zrywa się do lotu
z padołu gorzkich łez,
z trosk wiecznych kołowrotu
tam, gdzie mych smutków kres.

2 Szczęśliwy dniu,
ach, kiedyż, kiedyż mi
pięknością błyśniesz swą?
Ach, kiedyż już,
radosnej pełen czci,
dam Pany duszę swą?
W ojcowskich rękach Boga
tam pewność będę miał,
że ta ojczyzna błoga
to już mój wieczny dział.

3 Wnet dusza ma
nad ziemski padół ten
uleci niby ptak
i błogość ją
ogarnie niby sen,
gdy rzuci nędzny szlak.
Eliasza wóz ognisty,
aniołów nad nim chór,
mknie dusza w kraj ojczysty,
na szczyt Syjonu gór.

4 O grodzie mój
niebieski, witam cię!
Swe bramy otwórz mi!
Tęskniło już znikomości,
jej walki i jej trwóg,
bo dziś mi drogę mości
do grodu swego—Bóg.

5 Co to za lud
tam kroczy, co za chór
na powitanie me?
Wybranych to
z całego świata zbór
z korną Jezus śle.
Ach, już mi przyświecała,
gdym ziemski deptał pył,
i radość zwiastowała,
gdym w łez dolinie żył.

6 Proroków tu
i patriarchów kwiat,
i wiernych mnogi lud,
co łzami swój
znaczyli niegdyś ślad,
gdy ich ciemięzca gniótł.
Widzę ich w wiecznej chwale,
jasnością słonca lśnią
promiennie i wspaniale,
szat blaskiem wzrok mój ćmią.

7 Aż w końcu, gdy
przekroczę raju próg,
wspanialszy nad me sny,
to błogość precz
odpędzi zmorę trwóg,
hosanna zabrzmi Ci
i Alleluja, Panie,
przed Twój się wzniesie tron;
na wieki nie przestanie
wielbić Cię pieśni ton.

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #269