1 "Oto Król przychodzi twój",
czyliż wieść to nie wesola?
Przyjdź i do mnie, Królu mój,
duch mój prosząc szczerze woła.
Z łagodnością swoją przyjdź,
chcę w-asno ścią Twojá być.
2 Przyjdź bo wszak własnością Twą
jestem od dnia Chrztu swojego.
Przyjdź więc z Ewangelią swá
jako z łaską do grzesznego.
Wieść proroczą dał mi Bóg,
by möj Król przuść do mni mógł.
3 Przyjdź i usuń ze mnie sam
zło, co większe nad me siły;
oczyść dom swój z grzesznych plam,
które dom ten zbezcześciły.
Swą ofiarną, świętą krwią
rozgrzesz, Królu, duszę ma!
4 Przyjdź w Wieczerzy do nas swej,
byśmy już tu, w doczesności
mieli błogi przedsmak Twej
wiecznej z nami spoŁeczności.
Przyjdź i zechciej we mni źyć,
a mnie w Tobie pozwól być.
5 Przyjdź ze Świętym Duchem swym,
co mnie wiernie zastępuje;
gdy w modlitwach jestem mdły
wolę Króla mi wskazuje,
niech, dopóki mam tu áyć,
wołam: Panie Jezu, przyjdź!
Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #15