628. Z calej swej duszy

1 Z całej swej duszy,
póki życia stanie,
kochać i wielbić
będę Ciebie Panie!
Tyś moją siłą,
moja Tyś zasłoną,
Tyś moją pewną
twierdzą i obroną

2 Już mnie śmierć sroga
zewsząd otoczyła
i sidła swoje
na mnie zastawiła;
grób był otwarty,
a zemdlone siły
ze zbolałego
ciała uchodziały.

3 Na Pana w bólu
swoim wspominałem,
do swego Boga
ufnie zawołałem:
On mnie wysłuchał
w zwykłej swej litości,
przyjął w swe uszy
tęskny głos żałości.

4 Bóg zawsze dźwignie
serce ukorzone,
a zniży oczy
dumnie podniesione;
darzy cnotliwych
łaską miłościwie,
sądząc ród ludzki
zawsze sprawiedliwie.

5 Kto ufa Bogu,
tego minie trwoga,
bo gdzież obrona,
jeśli nie u Boga?
Stąd, wieczny Panie,
między narodami
będę swoimi
wielbił Cię pieśniami.

Text Information
First Line: Z calej swej duszy
Title: Z calej swej duszy
Language: Polish
Publication Date: 2002
Scripture:
Topic: Wiara, milość, nadzieja: Chwała, dziękczynienie i modlitwa
Source: Śpiewnik warszawski 1899
Tune Information
Name: PANIE, TY WIDZISZ
Key: F Major
Source: Śpiewnik koescielny ks. Michala Marcina Mioduszerwskiego 1838



Suggestions or corrections? Contact us
It looks like you are using an ad-blocker. Ad revenue helps keep us running. Please consider white-listing Hymnary.org or getting Hymnary Pro to eliminate ads entirely and help support Hymnary.org.