Ondegaro preter lim'

1 Ondegaro preter lim'
frapegadas ĉe l' anim';
tamen en trankvilo mi
frontas al tempest-defi':
Mia ankro tra l' futur'
tenas min en plen-sekur'.

refreno:
Blovu kiom ajn ŝtorm-pel'
kontraŭ febla barka vel':
Per la graco tenos min
Dia ankro ĝis la fin'.
Dio tenas min. La ankro tenas min.

2 Ĉirkaŭ min en flus-inund'
la minacoj el profund'.
Jen hurlegas uragan'
Kkvazaŭ spiro de Satan':
Min ne movas venta ŝok',
Ĉar mi kroĉis min al Rok'.

3 Kaj la ankro fiksis sin,
kvankam ventoj skuas min,
nevidata kablo ja
la tension portas tra
la plej-forto de l' skual'
ĝis la fina tajda fal'.

4 Preskaŭ min inundas ĝen'
kaj afliktoj kaj ĉagren';
min delogi strebas tent';
lumon kaŝas nuba vent':
Sed en Krist' kuraĝas mi:
ankro firma estas Li.

Source: Adoru: ekumena diserva libro #523