419. Gdy bieda jest najcięż już

1 Gdy bieda jest najcięższa już
i nie masz wyjścia ani rusz,
a rady i pociechy brak,
nie zjawia się pomocny znak.

2 To tylko może cieszyć nas,
że wszyscy my strwożeni wraz
błagamy Boże, Twoją moc,
byś skończył biedy naszej noc.

3 Do Ciebi się podnosi duch:
Ze łzami i wśród rzewnych skruch
prosimy, byś nam łaskaw był
i rózgę nas karzącą skrył.

4 Litośnie patrzy Bóg na mdłość
tych, co zbrzydzili sobie złość.
W Chrystusie, który zbawia ich,
jak Ojciec z nędzy wyrwie ich.

5 Na grzech nasz, Panie, w łasce patrz,
od winy nas uwolnić racz;
z uścisków wyjść dopomóż nam,
kajdany utrapienia złam!

6 Daj, byśmy z serca mogli cześć
i dziękczynienie Tobie niwść
i wiernie Twych słuchając słów,
z Twej łaski się pocieszyć znów.

Text Information
First Line: Gdy bieda jest najcięż już
Title: Gdy bieda jest najcięż już
German Title: Wenn wir in höchsten Nöten sein
Author: Joachim Camerarius (ok. 1546)
Translator (German): bp Paul Eber (1566)
Language: Polish
Publication Date: 2002
Topic: Nabożeństwo: Pokutu I spowiedź
Source: Wg łac. In tenebris nostrae; Przekład: Kancjonal górnośląski 1931
Tune Information
Name: WENN WIR IN HÖCHSTEN NÖTEN SEIN
Composer: ks. Johann Baptista Serranus (1567)
Key: G Major
Source: Wg Zum Zehn-Gebote-Lied Guillaume Franc 1543



Media
More media are available on the tune authority page.

Suggestions or corrections? Contact us
It looks like you are using an ad-blocker. Ad revenue helps keep us running. Please consider white-listing Hymnary.org or getting Hymnary Pro to eliminate ads entirely and help support Hymnary.org.