Co czyni Bóg, jest dobrze tak
i z sprawiedliwej woli.
Jakkolwiek mi się da we znak,
chcę cichym być w swej doli.
Niech wierny bóg,
co czasu trwóg
przed zgubą swoich strzeże,
mój los w swe ręce bierze.

2 Co czyni Bóg, jest dobrze tak,
wiem, że mnie nie zawiedzie,
lecz stawi mnie na prawy szlak;
dość mam na łasce w biedzie.
Raz musi dnieć,
cierpliwość mieć
mi trzeba; Bóg ma w mocy
dzień jasny stworzyć z nocy.

3 Co czyni Bóg, jest dobrze tak,
On wiernie mnie piastuje.
Więc ufam Mu, mój Lekarz wszak
mnie jadem nie zatruje,
lecz leki da,
te, których trza
Chcę na Nim tu przestawać
i Jemu się oddawać.

4 Co czyni Bóg, jest dobrze tak,
czy smuci czy weseli,
złośliwych myśli Jemu brak,
światłością On mnie dzieli.
Zły, dobry czas
z Nim przetrwam wraz,
a cały świat zobaczy,
jak wiernie strzec mnie raczy.

5 Co czyni Bóg,m jest dobrze tak,
choć kielich mam wychylić,
co zda się mieć za gorzki smak,
bać nie chcę się na zmylić,
wiem, że na dnie
ukrywa się
tak słodkie pocieszenie,
iż znikną bóle, cienie.

6 Co czyni Bóg, jest dobrze tak,
przy wierze tej zostawam.
Choć każe isec przez szorstki szlak,
obrazić się nie da wam.
Do Ojca rąk uciekam z mąk,
a On mnie w nich piastuje;
niche wszystkim On kieruje!