1 Twe Słowo rosą jest dla dusz
pragnących pocieszenia.
Na słabe dziatki, Jezu, złóż
swój balsam w czas cierpie nia
i ożyw nim,
daj rosnąć im,
zakwitnąć i w przyszłości
plon wydać w obfitości.

2 Twe Słowo to ognisty miecz,
aż w szpik przenikający.
Ach, objaw znów
tę moc swych Słów,
co grzechu władzę kruszy
i świętość krzewi w duszy.

3 Twe Słowo w tej pielgrzymce nam
jak cudna gwiazd świeci.
Potrafi też do niebios bram
prostaczków wieść i dzieci.
Niech dalej lśni
po wszystkie dni
i w każdy duszy rządzi,
to nikt z nas nie pobłądzi.

4 Że Twe przymierze wiecznie trwa,
Twe Słowo nam potwierdza.
Niech każdy je w pamięci ma,
niech szczycę się nim serca!
Wśród młodych też,
o Paniek szerz
tej słlow, co ich wszędzie
strzec, wodzić, cieszyć będzie.

5 Daj w serca ludom wszystkich ziem
pragnienie Ewangelii
i głód za żywym Słowem Twym;
zbudź łaski g-ɵsicieli,
by wszędzie już,
od mórz do mórz,
zgłodniałym jeść dawali,
z radością żniwowali.